شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۶

ما عاشق و رندیم ز طامات مپرس

از ما به جز از حال خرابات مپرس

از زاهد هشیار کرامات طلب

مستیم ز ما کشف و کرامات مپرس