شاه نعمت‌الله ولی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۸

ای دل بر او به پای جان باید شد

در خلوت او ز خود نهان باید شد

در بحر محیط حال دل باید بود

آسوده ز قال این و آن باید شد