شاه نعمت‌الله ولی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۹۴

غرّهٔ ماه مبارک بین که غرّا کرده‌اند

طرّهٔ زلف بتم از نو مطرا کرده‌اند

طاق ابرویش نگر شکل هلالی بسته‌اند

آفتابی در خیال ماه پیدا کرده‌اند

نور چشم مردم است از دیده مردم نهان

زان سبب انگشت نمای پیر و برنا کرده‌اند

نقش می‌بندد خیالش هرچه آید در نظر

این نظر بنگر که با این چشم بینا کرده‌اند

جام می در دور می‌بینم که می‌گردد مدام

جاودان بزمی چنین ما را مهیا کرده‌اند

صورت موجی که در دریای معنیٰ دیده‌اند

عارفان تشبیه آن بر صورت ما کرده‌اند

از برای نعمت الله مجلسی آراستند

آنگهی آن را برای خود هویدا کرده‌اند