مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۸۲

گلسن بنده ستایک غرضم یق اشد رسن

قلسن انده یوز در یلنز قنده قلرسن

چلبی درقیمو درلک چلبا گل نه گز رسن

چلبی قللرن استر چلبی نه سز سن

نه اغر در نه اغر در چلب اغرندن قغرمق

قولغن اج قولغن اج بله کم انده دگرسن