سعدی » گلستان » باب هشتم در آداب صحبت » حکمت شمارهٔ ۸۹

ارادت بیچون یکی را از تخت شاهی فرو آرد و دیگری را در شکم ماهی نکو دارد.

وقتیست خوش آن را که بود ذکر تو مونس

ور خود بود اندر شکم حوت چو یونس