سعدی » گلستان » باب هشتم در آداب صحبت » حکمت شمارهٔ ۴۶

بی هنران، هنرمند را نتوانند که بینند همچنان که سگان بازاری سگ صید را مشغله برآرند و پیش آمدن نیارند. یعنی سفله چون به هنر با کسی برنیاید، به خبثش در پوستین افتد.

کند هر آینه غیبت حسود کوته دست

که در مقابله گنگش بود زبان مقال