اقبال لاهوری » ارمغان حجاز » بخش ۴ - چه شور است این که در آب و گل افتاد

چه شور است این که در آب و گِل افتاد؟

ز یک دل، عشق را صد مشکل افتاد

قرارِ یک نَفَس بر من حرام است

به من رحمی که کارم با دل افتاد