خاکیم و تند سیر مثال ستاره‌ایم
در نیلگون یمی به تلاش کناره‌ایم
بود و نبود ماست ز یک شعلهٔ حیات
از لذت خودی چو شرر پاره‌پاره‌ایم
با نوریان بگو که ز عقل بلند دست
ما خاکیان به دوش ثریا سواره‌ایم
در عشق غنچه‌ایم که لرزد ز باد صبح
در کار زندگی صفت سنگ خاره‌ایم
چشم آفریده‌ایم چو نرگس درین چمن
روبند برگشا که سراپا نظاره‌ایم