سلمان ساوجی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۴

چون چشم سیه بناز می‌گردانی

بر من غم دل دراز می‌گردانی

شوخی است عظیم نرگس بیمارت

خوش می‌گردد چو باز می‌گردانی