عطار » مختارنامه » باب بیست و ششم: در صفت گریستن » شمارهٔ ۴۳

گر دل نه چنین عاشق شیدا بودی

از عشق تو یک لحظه شکیبا بودی

ای کاش هر آن اشک که در فرقت تو،

من میریزم، هزار دریا بودی