عطار » مختارنامه » باب دوازدهم: در شكایت از نفس خود » شمارهٔ ۱

چندان که تو اسرار حقیقت خواهی

ز آنجا سخنی نیست به از کوتاهی

آگاه ز سِرْ اوست ز مه تا ماهی

کس را سر مویی نرسد آگاهی