مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶۴۵

میخوردم باده بابت آشفته

خوابم بربود حال دل ناگفته

بیدار شدم ز خواب مستی دیدم

دلبر شده شمع مرده ساقی خفته