مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۴۲۹

این دیدهٔ من کز نگرد دور از من

ای صحت صد دیدهٔ رنجور از من

گر کژ نگرم پس به که کژ راست شود

ور شب باشم چون طلبی نور از من