مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۹۱

جانی دارم لجوج و سرمست و فضول

وانگه یاری لطیف و بیصبر و ملول

از من سوی یار من رسولست خدای

وز یار بسوی من خدایست رسول