مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۲۲

معشوقه چو آفتاب تابان گردد

عاشق به مثال ذره گردان گردد

چون باد بهار عشق جنبان گردد

هر شاخ که خشک نیست رقصان گردد