مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۸۸

دردی داری که بحر را پر دارد

دردی که هزار بحر پر در دارد

خواهی که بیا پیش فرود آی ز خر

زانروی که روی خر به آخر دارد