مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۶۳۶

چون خمر تو در ساغر ما در ریزند

پنهان شدگان این جهان برخیزند

هم امت پرهیز ز ما پرهیزند

هم اهل خرابات ز ما بگریزند