مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۹

ای فکر تو بر بسته نه پایت باز است

آخر حرکت نیز که دیدی راز است

اندر حرکت قبض یقین بسط شود

آب چه و آب جو بدین ممتاز است