اوحدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۲۱

ای کرده به خون دشمنان خارا لعل

در گوش سپر کرده فرمان تو نعل

بر کوه و کمر برده به هنگام شکار

تیر تو توان از نمر و جان از وعل