اوحدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷

در کارگه غیب چو نقاش نخست

جویندهٔ نقش خویشتن را می‌جست

بر لوح وجود نقشها بست و در آن

چون روشن گشت نقش آن جزو بشست