انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۵۳

می‌سوز تو خرمن شکیبایی من

تا می‌نهم از غم تو خرمن خرمن

دامن به حدیث درد من باز مزن

من دانم و اشک لعل دامن دامن