انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۴۳

زلفت به رسنهاش برآورد کشان

هر جان و دلی که داشت در شهر نشان

زان پیش که دستار نگه نتوان داشت

ورز دو سه در زیر کلاهش بنشان