انوری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۹۹

آخر غم غور از دلم دور شود

وین ماتم هجر دوستان سور شود

لشکرکش گردون چو درآید به حمل

فرماندهٔ گیتی به نشابور شود