چه گنجها بنهادند و دیگری برداشت
چه رنجها بکِشیدند و دیگری آسود
به تازیانهی مرگ از سرش بهدر کردند
که سلطنت به سرِ تازیانه میفرمود
نَفَس که نَفْس بَر او تکیه میکُند، باد است
به وقتِ مرگ بداند که: باد میپیمود