عراقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۵۷

گر من به صلاح خویش کوشان بدمی

سالار همه کبودپوشان بدمی

اکنون که اسیر و رند و می‌خوار شدم

ای کاش! غلام می‌فروشان بدمی