عراقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۵

این دورهٔ سالوس، که نتوان دانست

می‌باش به ناموس، که نتوان دانست

خاکی شو و کبر را ز خود بیرون کن

پای همه می‌بوس، که نتوان دانست