خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۱۵

ما ژنده سلب شدیم در خز نخزیم

جز خار نخائیم و بجز گز نگزیم

از لعل بتان شکر را مز نمزیم

رخسار به خون دختر رز نرزیم