خاقانی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۸

ای صید شده مرغ دلم در دامت

من عاشق آن دو لعل میگون فامت

ای ننگ شده نام رهی بر نامت

تا جان نبری کجا بود آرامت