صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۷۲- سوره الجنّ » ۲- آیات ۸ تا ۱۵

وَ أَنّٰا لَمَسْنَا اَلسَّمٰاءَ فَوَجَدْنٰاهٰا مُلِئَتْ حَرَساً شَدِیداً وَ شُهُباً (۸) وَ أَنّٰا کُنّٰا نَقْعُدُ مِنْهٰا مَقٰاعِدَ لِلسَّمْعِ فَمَنْ یَسْتَمِعِ اَلْآنَ یَجِدْ لَهُ شِهٰاباً رَصَداً (۹) وَ أَنّٰا لاٰ نَدْرِی أَ شَرٌّ أُرِیدَ بِمَنْ فِی اَلْأَرْضِ أَمْ أَرٰادَ بِهِمْ رَبُّهُمْ رَشَداً (۱۰) وَ أَنّٰا مِنَّا اَلصّٰالِحُونَ وَ مِنّٰا دُونَ ذٰلِکَ کُنّٰا طَرٰائِقَ قِدَداً (۱۱) وَ أَنّٰا ظَنَنّٰا أَنْ لَنْ نُعْجِزَ اَللّٰهَ فِی اَلْأَرْضِ وَ لَنْ نُعْجِزَهُ هَرَباً (۱۲) وَ أَنّٰا لَمّٰا سَمِعْنَا اَلْهُدیٰ آمَنّٰا بِهِ فَمَنْ یُؤْمِنْ بِرَبِّهِ فَلاٰ یَخٰافُ بَخْساً وَ لاٰ رَهَقاً (۱۳) وَ أَنّٰا مِنَّا اَلْمُسْلِمُونَ وَ مِنَّا اَلْقٰاسِطُونَ فَمَنْ أَسْلَمَ فَأُولٰئِکَ تَحَرَّوْا رَشَداً (۱۴) وَ أَمَّا اَلْقٰاسِطُونَ فَکٰانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَباً (۱۵)

و بدرستی که جستیم آسمان را پس یافتیم آن را پر شده از نگهبانان سخت و تیرهای شهاب (۸) و بدرستی که ما بودیم که می‌نشستیم از آن در نشیمنها برای گوش کردن پس کسی که استماع می‌نماید اکنون می‌آید برایش تیر شهاب متوجه (۹) و بدرستی که نمی‌دانیم آیا شری خواسته شده بآنکه در زمین آمد یا خواسته بود پروردگارشان خیری (۱۰) و بدرستی که بعضی از ما صالحانند و بعضی از ما ورای آن و هستیم طوایف جدا جدا (۱۱) و بدرستی که گمان کردیم آنکه عاجز نتوانیم ساخت خدا را در زمین و عاجز نتوانیم کرد او را از راه گریختن (۱۲) و بدرستی که ما چون شنیدیم هدایت را ایمان آوردیم باو پس کسی که ایمان آورد بپروردگار خود پس بیم نخواهد داشت از نقصان و طغیان (۱۳) و بدرستی که ما بعضی از ما منقادانیم و بعضی از ما تعدی‌کنندگانند پس کسی که انقیاد ورزید پس آنها جویا شدند راه نجات را (۱۴) و اما تعدی‌کنندگان پس باشند از برای جهنم هیمه (۱۵)