صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۳۹- سوره الزمر » ۴- آیات ۱۱ تا ۱۸

قُلْ إِنِّی أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ اَللّٰهَ مُخْلِصاً لَهُ اَلدِّینَ (۱۱) وَ أُمِرْتُ لِأَنْ أَکُونَ أَوَّلَ اَلْمُسْلِمِینَ (۱۲) قُلْ إِنِّی أَخٰافُ إِنْ عَصَیْتُ رَبِّی عَذٰابَ یَوْمٍ عَظِیمٍ (۱۳) قُلِ اَللّٰهَ أَعْبُدُ مُخْلِصاً لَهُ دِینِی (۱۴) فَاعْبُدُوا مٰا شِئْتُمْ مِنْ دُونِهِ قُلْ إِنَّ اَلْخٰاسِرِینَ اَلَّذِینَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلِیهِمْ یَوْمَ اَلْقِیٰامَةِ أَلاٰ ذٰلِکَ هُوَ اَلْخُسْرٰانُ اَلْمُبِینُ (۱۵) لَهُمْ مِنْ فَوْقِهِمْ ظُلَلٌ مِنَ اَلنّٰارِ وَ مِنْ تَحْتِهِمْ ظُلَلٌ ذٰلِکَ یُخَوِّفُ اَللّٰهُ بِهِ عِبٰادَهُ یٰا عِبٰادِ فَاتَّقُونِ (۱۶) وَ اَلَّذِینَ اِجْتَنَبُوا اَلطّٰاغُوتَ أَنْ یَعْبُدُوهٰا وَ أَنٰابُوا إِلَی اَللّٰهِ لَهُمُ اَلْبُشْریٰ فَبَشِّرْ عِبٰادِ (۱۷) اَلَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ اَلْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولٰئِکَ اَلَّذِینَ هَدٰاهُمُ اَللّٰهُ وَ أُولٰئِکَ هُمْ أُولُوا اَلْأَلْبٰابِ (۱۸)

بگو بدرستی که من فرموده شده‌ام که بپرستم خدا را خالص دارنده برایش دین را (۱۱) و فرموده شده‌ام که باشم اول مسلمانان (۱۲) بگو بدرستی که من می‌ترسم اگر نافرمانی کنم پروردگارم را از عذاب روزی بزرگ (۱۳) بگو خدا را می‌پرستم خالص‌کننده برایش دینم را (۱۴) پس بپرستید آنچه را خواهید از غیر او بگو بدرستی که زیانکاران آنانند که زیان کردند در نفسهاشان و کسانشان روز قیامت دانسته باشید که آنست آن زیان آشکار (۱۵) مر ایشان‌راست از بالاشان سایبانها از آتش و از زیرشان سایبانها آن بیم می‌دهد خدا بآن بندگانش را ای بندگان من بپرهیزید از من (۱۶) و آنان که اجتناب کردند از طاغوت که بپرستند آن را و بازگشت نمودند بخدا مر ایشان‌راست مژدگانی پس مژده ده بندگان مرا (۱۷) آنان که می‌شنوند سخن را پس پیروی می‌کنند خوب‌ترش را آنها آنانند که هدایت کرد ایشان را خدا و آنها ایشانند صاحبان خردها (۱۸)

« گفتار نبی در بیان حال خود و احوال مشرکان »