صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۲۹- سوره العنکبوت » ۷- آیات ۱۹ تا ۲۴

أَ وَ لَمْ یَرَوْا کَیْفَ یُبْدِئُ اَللّٰهُ اَلْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُهُ إِنَّ ذٰلِکَ عَلَی اَللّٰهِ یَسِیرٌ (۱۹) قُلْ سِیرُوا فِی اَلْأَرْضِ فَانْظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ اَلْخَلْقَ ثُمَّ اَللّٰهُ یُنْشِئُ اَلنَّشْأَةَ اَلْآخِرَةَ إِنَّ اَللّٰهَ عَلیٰ کُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ (۲۰) یُعَذِّبُ مَنْ یَشٰاءُ وَ یَرْحَمُ مَنْ یَشٰاءُ وَ إِلَیْهِ تُقْلَبُونَ (۲۱) وَ مٰا أَنْتُمْ بِمُعْجِزِینَ فِی اَلْأَرْضِ وَ لاٰ فِی اَلسَّمٰاءِ وَ مٰا لَکُمْ مِنْ دُونِ اَللّٰهِ مِنْ وَلِیٍّ وَ لاٰ نَصِیرٍ (۲۲) وَ اَلَّذِینَ کَفَرُوا بِآیٰاتِ اَللّٰهِ وَ لِقٰائِهِ أُولٰئِکَ یَئِسُوا مِنْ رَحْمَتِی وَ أُولٰئِکَ لَهُمْ عَذٰابٌ أَلِیمٌ (۲۳) فَمٰا کٰانَ جَوٰابَ قَوْمِهِ إِلاّٰ أَنْ قٰالُوا اُقْتُلُوهُ أَوْ حَرِّقُوهُ فَأَنْجٰاهُ اَللّٰهُ مِنَ اَلنّٰارِ إِنَّ فِی ذٰلِکَ لَآیٰاتٍ لِقَوْمٍ یُؤْمِنُونَ (۲۴)

آیا ندیدند که چگونه می‌آفریند خدا خلق را پس اعاده می‌کند آن را بدرستی که آن بر خدا آسانست (۱۹) بگو سیر کنید در زمین پس بنگرید که چگونه آفرید خلق را پس خدا پدید می‌آرد پدید آوردن باز پسین بدرستی که خدا بر همه چیز تواناست (۲۰) عذاب می‌کند آن را که می‌خواهد و رحمت می‌کند آن را که می‌خواهد و بسوی او برگردانیده می‌شوید (۲۱) و نیستید شما عاجزکنندگان در زمین و نه در آسمان و نیست مر شما را از غیر خدا هیچ یاوری و نه یاری‌دهنده (۲۲) و آنان که کافر شدند بآیتهای خدا و رسیدن بجزای او آن گروه نومید شدند از رحمت من و آن گروه مر ایشان‌راست عذابی دردناک (۲۳) پس نبود جواب قومش مگر آنکه گفتند بکشید او را یا بسوزانیدش پس رهانید او را خدا از آتش بدرستی که در آن هر آینه آیتهاست برای گروهی که می‌گروند (۲۴)