ناصر بخارایی » غزلیات » شمارهٔ ۳۱۶

مرا هوای تو همراه خاک خواهد بود

کمینه کار من از غم هلاک خواهد بود

ز خواب چون به قیامت خراب برخیزم

کفن ز دست تو چاک خواهد بود

ز حال عاشق و معشوق چون سؤال کنند

به حشر دامن ما هر دو پاک خواهد بود

بیا و بوی مَحبت شنو ز تربت من

پس از اجل که تنم زیر خاک خواهد بود

فراق نامهٔ ناصر به دست هر که رسد

ز ماجرای غمش دردناک خواهد بود