صفی علیشاه » تفسیر منظوم قرآن کریم » ۷- سوره اعراف » ۱۶- آیات ۱۵۵ تا ۱۵۷

وَ اِخْتٰارَ مُوسیٰ قَوْمَهُ سَبْعِینَ رَجُلاً لِمِیقٰاتِنٰا فَلَمّٰا أَخَذَتْهُمُ اَلرَّجْفَةُ قٰالَ رَبِّ لَوْ شِئْتَ أَهْلَکْتَهُمْ مِنْ قَبْلُ وَ إِیّٰایَ أَ تُهْلِکُنٰا بِمٰا فَعَلَ اَلسُّفَهٰاءُ مِنّٰا إِنْ هِیَ إِلاّٰ فِتْنَتُکَ تُضِلُّ بِهٰا مَنْ تَشٰاءُ وَ تَهْدِی مَنْ تَشٰاءُ أَنْتَ وَلِیُّنٰا فَاغْفِرْ لَنٰا وَ اِرْحَمْنٰا وَ أَنْتَ خَیْرُ اَلْغٰافِرِینَ (۱۵۵) وَ اُکْتُبْ لَنٰا فِی هٰذِهِ اَلدُّنْیٰا حَسَنَةً وَ فِی اَلْآخِرَةِ إِنّٰا هُدْنٰا إِلَیْکَ قٰالَ عَذٰابِی أُصِیبُ بِهِ مَنْ أَشٰاءُ وَ رَحْمَتِی وَسِعَتْ کُلَّ شَیْ‌ءٍ فَسَأَکْتُبُهٰا لِلَّذِینَ یَتَّقُونَ وَ یُؤْتُونَ اَلزَّکٰاةَ وَ اَلَّذِینَ هُمْ بِآیٰاتِنٰا یُؤْمِنُونَ (۱۵۶) اَلَّذِینَ یَتَّبِعُونَ اَلرَّسُولَ اَلنَّبِیَّ اَلْأُمِّیَّ اَلَّذِی یَجِدُونَهُ مَکْتُوباً عِنْدَهُمْ فِی اَلتَّوْرٰاةِ وَ اَلْإِنْجِیلِ یَأْمُرُهُمْ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهٰاهُمْ عَنِ اَلْمُنْکَرِ وَ یُحِلُّ لَهُمُ اَلطَّیِّبٰاتِ وَ یُحَرِّمُ عَلَیْهِمُ اَلْخَبٰائِثَ وَ یَضَعُ عَنْهُمْ إِصْرَهُمْ وَ اَلْأَغْلاٰلَ اَلَّتِی کٰانَتْ عَلَیْهِمْ فَالَّذِینَ آمَنُوا بِهِ وَ عَزَّرُوهُ وَ نَصَرُوهُ وَ اِتَّبَعُوا اَلنُّورَ اَلَّذِی أُنْزِلَ‌ مَعَهُ أُولٰئِکَ هُمُ اَلْمُفْلِحُونَ (۱۵۷)

و برگزید موسی از قومش هفتاد مرد برای میقات ما پس چون گرفتشان صاعقه گفت ای پروردگار من اگر می‌خواستی هلاک می‌کردی ایشان را از پیش و مرا هم آیا هلاک می‌کنی ما را بآنچه کردند کم خردان از ما نیست آن بجز بلای تو اضلال می‌کنی بآن کسی را که می‌خواهی و راهنمایی کسی را که می‌خواهی تویی صاحب اختیار ما پس بیامرز ما را و رحمت کن ما را و تو بهترین آمرزندگانی (۱۵۵) و بنویس برای ما در این دنیا خوبی و در آخرت به درستی که ما باز گردیدیم بتو گفت عذابم می‌رسانم آن را بهر که می‌خواهم و رحمتم فرا گرفته همه چیز را پس بزودی می‌نویسم آن را از برای آنان که می‌پرهیزند و می‌دهند زکات را و آنان که ایشان بآیتهای ما می‌گروند (۱۵۶) آنان که پیروی می‌کنند آن رسولی را که نبی اینست که می‌یابند نوشته شده نزد ایشان در توریت و انجیل می‌فرمایدشان بکارهای پسندیده و باز می‌داردشان از ناپسندیده و حلال می‌کند برای ایشان پاکیزه‌ها را و حرام می‌کند از ایشان پلیدیها را و فرو می‌نهد از ایشان بار گرانشان را و آن تکالیف شاقه که بود بر ایشان پس آنان که گرویدند باو و تعظیم کردند او را و یاری کردند او را و پیروی کردند آن نوری که فرو فرستاده شد با او آن گروه ایشانند رستگاران (۱۵۷)