وَ لَمّٰا بَرَزُوا لِجٰالُوتَ وَ جُنُودِهِ قٰالُوا رَبَّنٰا أَفْرِغْ عَلَیْنٰا صَبْراً وَ ثَبِّتْ أَقْدٰامَنٰا وَ اُنْصُرْنٰا عَلَی اَلْقَوْمِ اَلْکٰافِرِینَ (۲۵۰)
و چون برابر شد مر جالوت را و لشگرهایش گفتند پروردگار ما فرو ریز بر ما شکیبایی را و ثابت بدار پاهای ما را و یاری ده ما را بر قوم کافران (۲۵۰)
پس چو بر جالوتیان ظاهر شدند
در تقابل ثابت و صابر شدند
نصرت از حق خواستند اندر غزا
بر سپاه کفر از بهر جزا
حق اجابت کرد استدعایشان
صبر و نصرت داد بر اعدایشان
« در ثبات عزم »
آن اجابت بر ثبات عزم بود
عزم ثابت منهزم کرد آن جنود
شد چو ثابت عزم و هم واحد مهم
خصم بر ناچار گردد منهزم