منوچهری » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴

ای کرده سپاه اختران یاری تو

فخرست جهان را به جهان‌داریِ تو

مَستند مخالفان ز هشیاری تو

بخت همه خفته شد ز بیداری تو