امیر گنه: چارده دُوستهْ سالْ خجیره
دوستِ سینهمالْ، وارنگِ کال خجیره
کومِ دلْ رَسیینْ به وصالْ خجیره
خراجِ دَنی، یکْ مویِ خالْ خجیره
به بُوسه کاری، دوستِ سو آل خجیره
سر و جان عاشق، به دمّال خجیره
مینایِ خْش و اُویِ زلال خجیره
دوستِ ذوق و شوق، سینهی چالْ خجیره
حوضِ کوثرِ اُویِ زلال خجیره
ساز، کمونچه و آهنگِ هالْ (حال) خجیره
تار و تنبور و زلفِ دمّال خجیره
خوبونْره همین، دولت، کمالْ خجیره