امیر پازواری » دیوان اشعار » چهاربیتی‌ها » شمارهٔ ۵۴

قلندر صفت دَوِسْمِهْ شه تنْ‌رِهْ پُوسْ

مِجْمِهْ دَرْ به دَرْ گمّه حق اللّهِ دوسْ

اگر که منه حال‌ره بَدوُنی مه دُوسْ،

دِباله مِنِهْ سَرْینْ، دُو آجِهْ مه پُوسْ

پَرِسْتِشْ کِنی دَیْر و زنّار و ناقوسْ

بهتر که گرُوه خِرقِهْ پوشِ سٰالُوسْ

مِرِهْ میسّرْ گر بَووّه دُوستِْ پابوسْ

اونْ بهترْ که دارمْ گَنْجِ دٰاقِیٰانِوسْ