نورعلیشاه » دیوان اشعار » غزلیات » بخش دوم » شمارهٔ ۵۱

گذر چون ترا بر مقامم فتاد

همای سعادت بدامم فتاد

کنون قرعه دولت ای سرفراز

ز یمن قدومت بنامم فتاد

برآمد چو ماه رخت در نظر

نظر سوی بدر تمامم فتاد

ذهاب از تو دارالسلامست و من

مقامی بدارالسلامم فتاد

زکف جوادت بجام و بکام

می جود و بذل مدامم فتاد

صفای می و مستیم شد فزون

ز رویت چو عکسی بجامم فتاد

لبت کز سخن بخشد آب حیات

ازآن جرعه خوش بکامم فتاد

چو دیدند با من کرمهای تو

حسد بر دل خاص و عامم فتاد

تو گفتی بدیهه بگو شعر کی

گهرهای نظم از کلامم فتاد

ز روی تو بس نوربالا گرفت

فروغ تجلی بدامم فتاد