میرداماد » دیوان اشراق » رباعیات » شمارهٔ ۱۷۰

یادم چو از آن عزم سفر می آید

بر من همه خوشدلی بسر می آید

گلگونه سرشکم که چو آبست روان

از گر مروی بروی در می آید