میرداماد » دیوان اشراق » رباعیات » شمارهٔ ۱۷

آنجا که قضا غم از در وصل تو رفت

در ذات تو آسودگی دهر نهفت

چون رنج زمانه شد به بیماری جفت

صحت ز چه در بستر بیماری خفت