فصیحی هروی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱۵۴

لب زخم ستمم مژده ماتم دارم

گوش داغم خبر مردن مرهم دارم

نوبهارا به شمیم گل عیشم مفریب

که من این ناله زار از دل خرم دارم

تشنگی در جگرم مست زلال طربست

که درین بادیه صد چشمه زمزم دارم

کرده صد بار شهیدم ستم ناز و هنوز

نفسی توشه‌کش آه دمادم دارم

نشکفم تا زسموم ستمم نگدازی

در گلستان تو خاصیت شبنم دارم

عید و هر کس ز لباس طربی خوشدل و من

خرقه نیلی کنم و تعزیت غم دارم

شعله رشک فصیحی گل خودروی دلست

شکوه بیهوده ز نامحرم و محرم دارم