خوبان در آزمودن ما صد جفا کنند
با ما به اعتماد وفا تا چها کنند
بهر هزار وعده خلافیّ دیگر است
گر از هزار وعده یکی را وفا کنند
خنده‌زنان، کرشمه کنان، دست‌افکنان
با این وآن روند و تغافل به ما کنند
از عقل پرده‌پوش و زتقوای خود فروش
بیگانه‌ام به یک نگه آشنا کنند
دل صید لاغری‌ست که صیّاد پیشگان
صد بارش آورند به دام و رها کنند
آغاز گف‌وگو به بتان کرده‌ام ز شوق
ای وای اگر ز من طلب مدّعا کنند
آنها که دل دهند چو میلی به دلبران
خود را به صد هزار بلا مبتلا کنند