صغیر اصفهانی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۶

ای داده مرا بقدرت خویش وجود

ننموده دمی قطع ز من رشتهٔ جود

در هر نفس آن جود مضاعف طلبم

دارد طمعی چنین به موجد موجود