هست عرفان و ادب ملکی که در آن مولوی
بر فراز تخت عزت پادشاهی می‌کند
سعدی‌اش باشد وزیر در امور مملکت
فکر و تدبیر از طریق خیرخواهی می‌کند
با سری پرشور فردوسی سپهسالار ملک
تیغ بر کف حفظ کشور از تباهی می‌کند
خود نظامی مجلس‌آرایی‌ست در این بارگاه
بزم را خوان‌گستری از مرغ و ماهی می‌کند
بر فراز بام حافظ رونق این ملک را
مسئلت دایم ز درگاه الهی می‌کند
دیگران گل‌های رنگارنگ باغند و صغیر
در زمین سبز این بستان گیاهی می‌کند