سیدای نسفی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۳۳۰

مباش ای مه من پیرو دل همه کس

چو آفتاب مرو سوی منزل همه کس

به غنچه راز دل خویش زینهار مگوی

گمان مکن چو دل ما و خود دل همه کس

به صحبت همه کس رفتن از تو لایق نیست

اگر چه صحبت تو هست قابل همه کس

نگاه خلق به زنگار کلفت اندود است

مشو چو آیِنه دیگر مقابل همه کس

به ابرویت گره از کار سیدا بگشای

که هست در کف تو حل مشکل همه کس