مهستی گنجوی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۱۷

پوستینی بخواستم از تو

تا زمستان به سر بریم در آن

حرمت ما بر تو بود چنانک

حرمت پوستین بر تابستان

بده ای خواجه پوستینم هین

بیشتر زانک پوستینت هان