مهستی گنجوی » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۱۵

در آن شه ره دیو کز پس نهیب

فرشته چو طاوس پر می‌نهاد

غلامان مخدوم فردوس را

از اسبی که پی بر قمر می‌نهاد

به هر یک دو فرسنگ صد بار بیش

فرو می‌گرفتند و بر می‌نهاد