مهستی گنجوی » دیوان اشعار » رباعیات «نسخهٔ دوم» » شمارهٔ ۱۶۴

ای تنگ شکر چون دهن تنگت نی

رخساره گل چون رخ گلرنگت نی

از تیر مژه این دل صد پاره من

میدوز و ز پاره دوختن ننگت نی