فیاض لاهیجی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۹۳

عشق ظاهر نمی‌توانم کرد

کشف این سرّ نمی‌توانم کرد

چه دهی توبه‌ام دگر زاهد

من که آخر نمی‌توانم کرد

مردم از حیرت و ترا در عشق

متحیّر نمی‌توانم کرد

چه کنم تا تو فهم عشق کنی

سحر ساحر نمی‌توانم کرد

چه کنم عاشقی اگر نکنم

چون تو کافر نمی‌توانم کرد

ساده دل‌تر از آب و آینه‌ام

حفظ ظاهر نمی‌توانم کرد

گرچه فیّاض دانشم هِر را

فرق از بِر نمی‌توانم کرد