بلند اقبال » دیوان اشعار » قطعات » شمارهٔ ۴۸ - قطعه

ای رخت چون گل از لطافت ولون

آرزوی دلم توئی به دوکون

نه چوزلف تو سنبل است از بو

نه چورخسار توگل است از لون

رویت از روشنی کف موسی

مویت از تیرگی دل فرعون

به وصالت رسد بلند اقبال

شودش گر خدای عالم عون